Ukryte piękno Wielkopolskich aren. Które stadiony należą do najbardziej urokliwych? Sprawdź nasze wybory [GALERIA]

Czasem to co wielkie nie jest wyjątkowe. Czasami piękno można też dostrzec w małych rzeczach. Stadiony piłkarskie w Wielkopolsce są wyjątkowo zróżnicowane i choć popularnością cieszą się zwłaszcza obiekty w Poznaniu i Grodzisku Wielkopolskim, warto także pamiętać o mniejszych stadionach. Dosłownie kryją się one w wyjątkowych lokalizacjach przy okazji posiadając ogromny bagaż wspomnień. Jakie stadiony wyróżniliśmy? Przekonajcie się! 

Włoskie stadiony należące do Como lub Venezii wyznaczają nowe trendy i skutecznie przyciągają fanów na mecze swoimi nietypowymi lokalizacjami. Oba obiekty są położone w okolicach akwenów wodnych, co dodaje stadionom niezwykłości. 

Wielkopolanie również mogą pochwalić się takimi arenami, pomimo tego, że drużyny, które na nich występują nie należą do pierwszoplanowych w piłkarskich ligach.

Na stadionie w Swarzędzu gra właśnie taka ekipa. Choć aktualnie lokalna Unia rywalizuje na tym obiekcie w III. lidze, dawniej nie można było narzekać na brak prestiżowych spotkań. Właśnie na tym niepozornym stadionie fani mogli śledzić starcia Mistrzostw Europy do lat 19 rozgrywane w 2006 roku. Podczas starcia Szkocji z Turcją zgromadzeni na stadionie w Swarzędzu mogli oglądać wtedy będącego jeszcze u progu, jak się później okazało, szalonej kariery - Ardę Turana.

Choć stadion posiada zaledwie jedną trybunę z zadaszeniem, która pozwala oglądać mecze 1500 osobom, obiekt ten bez wątpienia ma czym przyciągać kibiców. Do argumentów należą piękne widoki blisko obiektu.

Już na wstępie należy zrobić wyjątek dla tego stadionu, bowiem nie leży on w Wielkopolsce, lecz... 10 kilometrów od niej w województwie Kujawsko-Pomorskim. Niewielka odległość od granicy sprawia jednak, że z przymrużeniem oka możemy zaliczyć ten niecodzienny obiekt do naszego rankingu.

Ponownie o wyborze Stadionu Olimpijskiego do naszego rankingu zadecydowało naturalne otoczenie. Widok na jezioro z obu stron z lotu ptaka? To robi wrażenie! Niewielu młodych ludzi mogłoby przypuszczać, że właśnie tam w 2004 roku odbyły się Ogólnopolskie Letnie Igrzyska Olimpijskie Sportowców Zrzeszenia LZS ATENY. W uroczystościach uczestniczyły wtedy najwyższe władze państwowe i sportowe RP. To tylko podkreśla, że nie dość, że stadion ma ciekawą lokalizację to w dodatku może pochwalić się równie ciekawą historią.

Dziś trudno mówić o Igrzyskach Olimpijskich rozgrywanych w tym miejscu, ale kibice nie mogą narzekać na brak rozrywki. Na tym stadionie w rozgrywkach bydgoskiej A-klasy rywalizuje bowiem lokalny Grom.

Wracamy już na stałe do Wielkopolski. Tu również przedstawiciele regionu nie mogą narzekać na brak stadionów położonych blisko wodnych akwenów. W Międzychodzie aż chce się grać w piłkę, mając bezpośredni widok na jezioro. Tu szczególnie strzelcy piłkarscy muszą pracować nad swoją celnością, by czasem po strzale nie stracić piłki... już na zawsze. Forma lokalnego zespołu - Warty Międzychód - nie wskazuje jednak na to, żeby takie incydenty miały miejsce regularnie. Lokalny klub w V. lidze zajmuje w swojej grupie pozycję wicelidera. 

Stadion posiada tylko jedną trybunę, na której może zasiąść 400 osób, ale miejsca stojące sprawiają, że pojemność stadionu wynosi nawet do 600 osób. 

Ciekawe, jaka byłaby wasza pierwsza reakcja, gdyby ktoś wam powiedział, że na tym stadionie pierwsze kroki w profesjonalnym futbolu stawiali Gerard Pique, Esteban Granero albo Juan Mata. Z pewnością wielu z was uznałoby kogoś takiego za wariata i nigdy nie uwierzyłoby mu w tak wydumane teorie. A jednak są one prawdą. Właśnie tu swoje mecze rozgrywali w ramach Mistrzostw Europy U-19 w piłce nożnej reprezentanci Hiszpanii (późniejsi mistrzowie) i  Portugalii. Na tym niepozornym stadionie sportowym w Pobiedziskach. Jak widać bliskie położenie urokliwego jeziora to nie jedyna wyjątkowość tego obiektu.

Od prestiżowego turnieju, w którym udział brały późniejsze gwiazdy światowego formatu upłynęło sporo czasu i dziś niemal wyłącznie rozgrywane są na tym obiekcie mecze Huraganu Pobiedziska, który zajmuje siódme z osiemnastu drużyn w IV lidze.  

Łącznie pojemność stadionu wynosi 924 miejsca. Boisko natomiast wyposażone jest w sztuczne oświetlenie, ale niewystarczające do organizacji meczów piłkarskich po zmroku.

To nie lada wyzwanie przeprowadzić tutaj kibicowską akcję dopingową "druga strona odpowiada". Na przeciwko jedynej trybuny stadionu w Wągrowcu  znajduje się bowiem... las. Cały stadion położony jest w środku puszczy i kto wie, czy nie odnotowano tu kiedyś wtargnięcia na murawę nie zagorzałego kibica, lecz dzikiego zwierzęcia.

Mówiąc jednak poważnie, stadion im. Stanisława Bąka dobrze pokazuje, że stadiony mogą być piękne również będąc położone zdala od akwenów wodnych.

Choć arena wygląda dość archaicznie, jej popularność nie zatrzymała się na 1974 roku, kiedy gościła na niej reprezentacja Polski. Obiekt potrafi pomieścić 2500 ludzi, a przy rekordowej frekwencji na obiekcie potrafiło się znaleźć 5500 fanów. Głównie przyciągają ich tutaj mecze Nielby Wągrowiec, która choć występuje na codzień w IV. lidze ma na swoim koncie w ostatnich latach parę historycznych momentów. Do najważniejszych z pewnością należy wojewódzki finał Pucharu Polski niestety dla nich przegrany z Polonią Środą Wielkopolską aż 0:3. Teraz Nielba w rozgrywkach IV ligi plasuje się na miejscu tuż za podium, będąc chociażby przed Wiarą Lecha lub wcześniej wspomnianym Huraganem Pobiedziska.

Trudno o bardziej leśny klimat niż budynek przypominający ambonę myśliwską ulokowany pośrodku trybun, mogących pomieścić prawie 1000 widzów. Wbrew pozorom po modernizacji w 2016 roku stadion ten jest jednym z najnowocześniejszych obiektów w V. lidze. Właśnie w tych rozgrywkach występuje lokalny Lubuszanin Trzcianka, zajmujący tam 4. miejsce. 

Klimat tego stadionu jest niepowtarzalny. Choć zdjęcie nie oddaje tego tak dobrze jak ludzkie oko, warto wspomnieć, że pas drzew wokół stadionu jest wyjątkowo cienki, a tuż za nim znajduje się Jezioro Sarcze. 

Boisko Arki Kiekrz raczej nie aspiruje do miana stadionu jednak warto je umieścić na końcu naszego zestawienia na miejscu honorowym ze względu na klimat panujący na tym charakterystycznym obiekcie.

Arki Kiekrz już nie ma, ale mecze Klasy B lokalnej drużyny przyciągały całkiem sporą publiczność. Niejednokrotnie w weekend, udającym się na kierską plażę przechodniom ukazywał się niecodzienny widok fanów piłki nożnej, siedzących na trawiastej skarpie przy boisku i oglądających mecze. Obok nich stały zaparkowane rowery, a kibice dopingowali swoją drużynę niemalże siedząc obok ławki rezerwowych. Wielką popularnością cieszyły się również lokalne derby z Rokitą Rokietnica.

Choć lokalna drużyna tutaj nie występuje, wyjątkowy obiekt pozostał. Jakżeby inaczej o jego niezwykłości świadczy lokalizacja. Jest on położony tuż obok Jeziora Kierskiego, a ponadto mecze w niedzielę o 12:00 odbywały się przy dźwięku... kościelnych dzwonów. To na pewno dodawało uroku rywalizacji na kiekrzańskim boisku.