Historyczny medal poznańskiego unihokeja. Zacięta walka w turnieju finałowym

By jednak wejść do ostatecznej rozgrywki w Gryficach, trzeba było przejść sito eliminacji, które rozpoczęły się jeszcze w październiku minionego roku. Po trzech turniejach pierwszej fazy poznanianki zakwalifikowały się do półfinału, który został rozegrany w Poznaniu. Na własnym parkiecie pewnie wygrały wszystkie spotkania, kończąc turniej z kompletem punktów i bilansem bramkowym 20:7. Tym samym zapewniły sobie przepustkę do walki o medale.

Potencjał był w tej grupie ogromny, ale raczej nikt początkowo nie myślał o medalach. Zawodniczki z miesiąca na miesiąc robiły duże postępy i było widać ich zaangażowanie. Mieliśmy jednak świadomość, że przyjdzie nam się mierzyć z dużo bardziej doświadczonymi i ogranymi drużynami. Podczas eliminacji prezentowaliśmy się dobrze, ale na pewno to nie był jeszcze poziom medalowy. Przełomowy okazał się turniej półfinałowy, w którym wzmocniona nowymi zawodniczkami drużyna pokazała się ze świetnej strony i zajęła pierwsze miejsce.

- podkreślał trener drużyny, Szymon Wiśniewski.

Zespół Salezjanów Poznań rywalizację w województwie zachodniopomorskim rozpoczął od najtrudniejszego meczu, czyli starcia z Centrum U7 Olimpią Osową Gdańsk. Seniorki tej drużyny tydzień wcześniej wywalczyły Mistrzostwo Polski, a jak się miało okazać, ich młodsze koleżanki poszły w ich ślady. Mecz z ekipą z Wielkopolski zakończył się wygraną zespołu z Gdańska aż 18:4. 

Zaledwie cztery godziny później drużyna z Poznania musiał stoczyć kolejny trudny mecz, bo naprzeciwko stanęły unihokeistki z Nowego Targu. Mecz z Podhalem był bardzo zacięty i pomimo tego, że po pierwszych 10 minutach na tablicy był wynik 0:4, ostatecznie 7:6 zwyciężyły zawodniczki z naszego regionu. Na koniec dnia doszło do rywalizacji z UKS-em Bankówką Zielonka. To starcie również przyniosło sporo emocji, ale tym razem lepiej zaczęły je podopieczne Szymona Wiśniewskiego, które wyszły na prowadzenie 5:0. Rywalki w drugiej tercji rzuciły się do odrabiania strat, jednak zaliczka ostatecznie okazała się wystarczająca i to Salezjanki wygrały 7:5.

Drugi dzień rozpoczął się od wielkopolskich derbów, czyli pojedynku z Radzevią Radzewo. Pomimo tego, że drużyna z gminy Kórnik przystępowała do tego meczu bez punktu, postawiła twarde warunki. Po dwóch tercjach był remis 2:2 i dopiero ostatnie starcie rozstrzygnęło o losach starcia. Ostatecznie trzeci raz z wygranej cieszyły się zawodniczki z Poznania, które tym razem okazały się lepsze w stosunku 4:3. Dzięki temu przed ostatnim meczem wiedziały, że nawet porażka jednym golem da im wicemistrzostwo. W perspektywie miały jednak starcie z zespołem z Trzebiatowa, z którym w tym sezonie trzykrotnie przegrywały. Niedzielny mecz ułożył się jednak po myśli drużyny UKS-u, która bardzo długo prowadziła. W końcówce SUS Travel Jedynka zdobyła dwa gole, jednak wynik 1:2 udało się poznaniakom utrzymać do końca. Tym samym przypieczętowały one swoją obecność na drugim stopniu podium. 

Jako trener już jadąc na finał byłem bardzo dumny z gry i nastawienia moich zawodniczek, jakie pokazały w poprzednich fazach mistrzostw. Sama obecność na finale była już dla nas sporym sukcesem, lecz jak to się mówi ,,apetyt rośnie w miarę jedzenia”. Zakładałem dwa scenariusze: realny/minimalny, w którym to wygrywamy z dwoma drużynami na naszym poziomie i kończymy na czwartym miejscu, oraz plan marzenie/maksymalny w którym to pokonujemy także dwie mocniejsze ekipy i zdobywamy wicemistrzostwo. O złocie nie myśleliśmy, bowiem byliśmy świadomi, że drużyna z Gdańska prezentuje unihokej na dużo wyższym poziomie i jest poza naszym zasięgiem. Jak pokazały te dwa dni warto wierzyć w marzenia, bowiem zrealizowaliśmy plan maksimum i wróciliśmy do Poznania ze srebrnymi medali. Z jednej strony było to zaskoczenie, bo przed sezonem jak i w trakcie raczej nikt nas nie obstawiał w roli faworyta do jakiekolwiek krążka,  ale z drugiej strony oglądając grę i niezłomność jakie pokazały dziewczyny w finałowych rozgrywkach aż dziwne by było, gdyby skończyły poza podium. Było więc pozytywne zaskoczenie, ale także świadomość tego, że  zasłużyliśmy na to miejsce, a także ogromna duma z całej drużyny.

- podsumowuje szkoleniowiec zespołu Salezjanów.

Mistrzem Polski, podobnie jak w kategorii seniorskiej, został klub z Gdańska, który w Gryficach nie stracił punktów i mógł poszczyć się bilansem bramkowym 66:9. Być może w kolejnym roku plany pokrzyżują mu jeszcze bardziej doświadczone poznanianki.

Trzeba zaznaczyć, że prócz trzech zawodniczek, wszystkie pozostałe w kolejnym sezonie nadal będą się wiekowo kwalifikowały do kategorii Juniorek Młodszych, więc na pewno będziemy dalej grać na tym poziomie. Co dalej – zobaczymy. Ciężko na razie mówić o jakiś konkretnych planach, ale na pewno superwizją byłoby stworzenie w Poznaniu kobiecego zespołu U19, aby zapewnić zawodniczkom możliwość dalszego rozwoju i spełniania marzeń. To samo w dalszej przyszłości tyczy się kobiecej drużyny seniorskiej.

- podkreśla Wiśniewski.

Pozostaje trzymać kciuki, by drużyna kontynuowała rozwój i w niedalekiej przyszłości do Regen Project Floorball Team Poznań dołączył także zespół kobiecy rywalizujący w rozgrywkach seniorskich. Przypomnijmy, że męska drużyna w pierwszym roku rywalizacji wywalczył awans do Ekstraligi i w sezonie 2024/25 będzie toczyć spotkania z najlepszymi ekipami w kraju.